Krynickie wody mineralne i lecznicze znane są już od XVII wieku. Zaczątkiem uzdrowiska był wybudowany w 1794 roku „Mały Domek”, który 10 lat później stał się pierwszym zakładem kąpielowym. W 1807 roku Krynicę-Zdrój oficjalnie uznano za zdrojowisko. Dopóki w 1856 roku walorów bijących tu z głębi ziemi wód mineralnych nie rozpropagował Józef Dietl, była ona tylko niewielką łemkowską wioską. Dietl, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i zasłużony prezydent Krakowa, zwany jest ojcem polskiej balneologii. Dzięki niemu w Krynicy-Zdrój powstały liczne obiekty uzdrowiskowe, jak Stare Łazienki Mineralne, Stary Dom Zdrojowy, Pijalnia Główna i deptak oraz Teatr Modrzewiowy. Wkrótce miejscowość stała się jednym z najmodniejszych zdrojowisk. „Do wód” przyjeżdżała śmietanka towarzyska i artystyczna Polski. Bywali tu sławni malarze, Jan Matejko, Artur Grottger, pisarze i poeci, Konstanty Ildefons Gałczyński, Henryk Sienkiewicz, aktorzy Ludwik Solski i Helena Modrzejewska i inni. Jednak z Krynicą-Zdrój najmocniej związany był światowej sławy śpiewak operowy Jan Kiepura. Chętnie tu wypoczywał, a nawet wybudował w uzdrowisku elegancki pensjonat: willę Patria. Poświęcony jego pamięci Europejski Festiwal imienia Jana Kiepury to najważniejsze wydarzenie kulturalne w Krynicy-Zdrój, na które zjeżdżają sławni śpiewacy z całego świata. Część występów festiwalowych odbywa się na wolnym powietrzu, na deptaku uzdrowiska, nawiązując w ten sposób do obyczajów Kiepury, który występował spontanicznie w różnych miejscach publicznych. Krynickie wody mineralne pochodzą z 23 źródeł, z najpopularniejszą „Kryniczanką” na czele. Tutejsze wody to szczawy alkaliczne i wapniowo żelaziste. Większość krynickich źródeł dostępna jest w publicznych pijalniach, przede wszystkim w Pijalni Głównej. Przed wejściem do nowoczesnego obiektu bije „Zdrój Główny”, symbol uzdrowiska krynickiego. W pijalni można poza nim pić wody ze źródeł „Jan”, „Zuber” i „Słotwinka”. Znajdująca się w Parku Słotwińskim pijalnia Słotwinka to najstarszy zachowany budynek w Krynicy-Zdroju, oryginalnie ustawiony w 1806 roku przy deptaku w centrum uzdrowiska, w miejscu gdzie stoi dziś Pijalnia Główna. Trzecia pijalnia to przedwojenny pawilon Jana i Józefa, w którym można skorzystać z dwóch zdrojów zawartych w jego nazwie. Wody mineralne występujące w Krynicy-Zdrój to: „Jan”, „Józef”, „Kryniczanka”, „Mieczysław”, „Słotwinka”, „Tadeusz”, „Zdrój Główny”, „Zuber I, II, III oraz IV”. Pobyt w Krynicy-Zdrój nie musi ograniczać się do kuracji, gdyż atrakcji turystycznych zarówno w samym uzdrowisku, jak i w jego okolicy jest pod dostatkiem. Spacer głównym deptakiem miasta to okazja do podziwiania zabytkowych gmachów uzdrowiskowych. Warto zwiedzić również Górę Parkową, Jaworzynę Krynicką oraz wieżę widokową w koronach drzew na szczycie stacji narciarskiej Słotwiny Arena. W okolicznych miejscowościach godne uwagi są także drewniane cerkwie znajdujące się na Szlaku Architektury Drewnianej.