Jest tu świetny klimat do odpoczynku i powietrze, które czuć w płucach. Walory tego terenu dostrzeżono już w XIX wieku, do czego niewątpliwie przyczyniła się bliskość Krakowa. Bajkowość krajobrazu – kaniony o urwistych ścianach, sterczące igły skalne, grupy ostańców – to wynik destrukcyjnej działalności wody. Budujące Jurę skały wapienne stosunkowo łatwo ulegają rozpuszczeniu przez opady, a proces wypłukiwania wapienia trwający miliony lat zaowocował zadziwiającymi formami. Najbardziej spektakularna jest Dolina Prądnika – galeria krasowych dzieł. Spotkamy tu wysokie, na kilkadziesiąt metrów, skały o fantazyjnych kształtach, wywierzyska (źródła krasowe) i mnóstwo jaskiń (ich liczbę w parku szacuje się na ponad 400). W wyrzeźbionych przez wodę dolinach wytworzył się swoisty mikroklimat, który wraz z dużym urozmaiceniem terenu zaowocował niezwykłym bogactwem florystycznym parku. Odnotowano tu ponad tysiąc gatunków roślin naczyniowych, czyli blisko połowę z występujących w Polsce. Do najciekawszych należą między innymi: obuwik pospolity, wbrew nazwie wcale nie tak powszechny, czy macierzanka wczesna, mającą tu jedyne stanowisko w Polsce. Najbardziej znanymi mieszkańcami parku są nietoperze – spośród 21 gatunków żyjących w Polsce zaobserwowano tu 17. Sylwetka tego ssaka znalazła się też w logo parku.