Kościół w Chomranicach jest konstrukcji zrębowej, jednonawowy, oszalowany drewnianymi pionowymi deskami, kryty gontem. Po bokach symetrycznie dobudowane są: od północy zakrystia, od południa kaplica. Ciekawostką jest, że świątynię zbudowano w typie wielkopolskim, rzadkim na tych terenach. Charakteryzuje się typowym dla tej odmiany dostosowaniem szerokości dachu prezbiterium do dachu nawy, a nie na odwrót, co jest cechą kościołów typu małopolskiego.

Wewnętrzne ściany zdobi współczesna polichromia oraz rokokowe ołtarze z XVIII wieku. Przede wszystkim pięknie odnowiony ołtarz główny rokokowy z drugiej połowy XVIII wieku z bramkami, na których znajdują się rzeźby świętego Stanisława i świętego Wojciecha, a w polu środkowym obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVI wieku. Na suficie zakrystii zachowała się polichromia ornamentalna z 1767 roku. Warte obejrzenia są także między innymi ołtarze boczne, ołtarz w kaplicy, chrzcielnica, kropielnica kamienna oraz tablice nagrobne.

Przy kościele znajduje się wolnostojąca, drewniana dzwonnica z XVII wieku. Kościół jest otoczony murem kamiennym z pierwszej połowy XIX wieku. W jego obwodzie znajduje się 14 kaplic ze Stacjami Drogi Krzyżowej oraz murowana ambona.

Świątynia leży na Szlaku Architektury Drewnianej.