Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny Racławice

Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny Racławice

Drewniany kościół na niewielkim wzniesieniu. Obok świątyni drewniana dzwonnica wśród drzew. Kościół otoczony jest drewnianym ogrodzeniem. Prowadzą do niego schody od ulicy.

Racławice 54, 32-049 Przeginia Region turystyczny: Kraków i okolice

tel. +48 122829385
Kościół parafialny w Racławicach, wzniesiony na początku XVI wieku to wybitny przykład późnogotyckiego, małopolskiego budownictwa drewnianego, który przetrwał do naszych czasów w prawie niezmienionej postaci. Jedynie na przełomie XVII i XVIII wieku dobudowano wieżę.

Najstarsze źródła historyczne wspominają wieś Racławice i parafię już w 1325 roku, ale nie wiadomo kto był fundatorem pierwszego kościoła i co się z nim stało. Nie znany jest również fundator obecnej świątyni, zbudowanej w 1511 roku.

To kościół drewniany konstrukcji zrębowej na kamiennej podmurówce, oszalowany pionowymi deskami, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium z zakrystią i szerszą nawą poprzedzoną niską wieżą, dobudowaną na przełomie XVII i XVIII wieku. Wieża ma lekko pochyłe ściany konstrukcji słupowo-ramowej i gontowy dach trójspadowy. Kruchtę (babiniec) z szerokim okapem dostawiono w połowie XIX wieku. Nawę i prezbiterium kryje wspólny, wysoki, wielopołaciowy dach gonty, zwieńczony wieżyczką z barokowym, blaszanym hełmem z latarnią. Otaczające kościół soboty zlikwidowano podczas remontu w XIX wieku. Kolejne remonty miały miejsce w latach 50 i 60 XX wieku oraz w 2000 roku.

Wnętrze kryje strop płaskie z zaskrzynieniami i zdobi polichromia z początku XVII wieku. Malowidła przedstawiają sceny sceny maryjne i pasyjne oraz postacie świętych. Ich kompozycja nawiązuje do średniowiecznej dekoracji zwanej Biblię dla ubogich. Najcenniejsza elementy to: gotycka figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV wieku, krucyfiks na belce tęczowej, skrzydła tryptyku Świętych Dziewic i Zwiastowania z 1472 roku, gotycko-renesansowy tryptyk Świętej Rodziny z 1520 roku, elementy poliptyku z XVI wieku oraz późnogotyckie rzeźby Matki Boskiej i świętego Jana z 1511 roku. W późnobarokowym ołtarzu głównym z XVIII wieku znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Trzy ołtarze boczne powstały w latach 1700–1703. Ołtarz Ukrzyżowania ufundowano dla Bractwa Ubogich Chrystusa Pana powstałego w parafii w 1609 roku, którego członkowie zajmowali się chorymi przebywającymi w przytułku. Ambona, chór muzyczny, marmurowa chrzcielnica i płyta nagrobna rycerza herbu Rawicz są późnorenesansowe z XVII wieku. Gotyckie detale ciesielskie z czasu budowy to: ostrołukowa arkada tęczowa, kroksztyny wspierające okap dachu, profilowane portale i obramienia okienne o nadprożach wyciętych w ośli grzbiet oraz drzwi do zakrystii okute kratą.

Przy kościele stoi metalowa dzwonnica z 1966 roku, później obita deskami. Wiszą na niej trzy dzwony, z najstarszym z 1632 roku. Cmentarz przykościelny, otoczony płotem z bali, działał do 1841 roku, zmarłych grzebano również wewnątrz kościoła. Obok świątyni znajduje się plebania z 1920 roku.

 


Powiązane treści