Zaprawiony w boju egzemplarz najsłynniejszego brytyjskiego myśliwca I wojny światowej.
Sir Tomas O.M. Sopwith należy do najbardziej znanych postaci brytyjskiego lotnictwa. Karierę lotniczą rozpoczął od baloniarstwa, następnie założył szkołę lotniczą, z czasem zaczął projektować płatowce ? tuż przed rozpoczęciem I wojny światowej założył firmę produkującą samoloty. Krótko przed wybuchem wojny rozpoczęła ona budowę jednomiejscowych maszyn Tabloid dla brytyjskiego lotnictwa wojskowego. Rozwój techniczny w pierwszych latach I wojny światowej wymusił jednak powstanie nowocześniejszej konstrukcji.
Pracujący w zakładach Sopwith inż. Herbert Smith zaprojektował w 1916 roku na zlecenie lotnictwa marynarki wojennej płatowiec, który stał się jednym z najsławniejszych myśliwców angielskich I wojny światowej. Sopwith F.1 Camel był jednomiejscowym dwupłatem o konstrukcji całkowicie drewnianej. Montowano w nim różnego rodzaju silniki, w wyniku czego powstało kilka odmian różniących się osiągami i własnościami eksploatacyjnymi. Pierwsze egzemplarze trafiły do dywizjonów lotnictwa morskiego w maju 1917 roku. Również Królewski Korpus Lotniczy (RFC) od lipca 1917 roku był wyposażany w te maszyny.
W przedostatnim miesiącu wojny w jednostkach liniowych latało ponad 800 płatowców Sopwith F.1 Camel. Zbudowano ogółem 5490 egzemplarzy tego najsłynniejszego brytyjskiego samolotu myśliwskiego czasów I wojny światowej. Pomimo niewątpliwych zalet, Camel był maszyną niezwykle trudną w pilotażu, zjawisko żyroskopowe, wywołane przez ruch silnika rotacyjnego, było utrapieniem początkujących pilotów i prowadziło często do wypadków.
Po zakończeniu wojny maszyny te były na wyposażeniu jednostek lotniczych USA, Kanady, Belgii, Grecji, użytkowano je także w Rosji Sowieckiej. Jedynego Camela służącego w lotnictwie polskim, noszącego numer F5234, jako swą prywatną własność przywiózł amerykański ochotnik por. pilot Kenneth M. Murray. Samolot ten brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 7. Eskadrze Myśliwskiej, a następnie został przekazany władzom wojskowym.
Egzemplarz znajdujący się w zbiorach MLP, o numerze B 7280, został zbudowany w zakładach Clayton and Shuttleworth w Lincoln. Od 30 marca 1918 roku służył w 1. Dywizjonie Służby Lotniczej Marynarki Królewskiej (RNAS). Z dniem 1 kwietnia 1918 roku, dywizjon ten został przemianowany na 201. Dywizjon Królewskich Sił Lotniczych (RAF). Latający na opisywanym płatowcu porucznik J. H. Foreman zniszczył dwa samoloty niemieckie. Po remoncie samolot został przekazany do 210 Dywizjonu RAF. Pomiędzy 16 czerwca, a 5 września 1918 roku kapitan H. A. Patey DFC latając na nim zniszczył dalszych 9 samolotów nieprzyjaciela. W dniu 5 września 1918 roku przymusowo lądował po stronie niemieckiej. Jego Sopwth F.1 Camel był testowany przez Niemców, a później prezentowany na ekspozycji lotniczej w Berlinie. Aktualnie jest to jeden z 5 zachowanych na świecie egzemplarzy tego płatowca. Najprawdopodobniej jest też najbardziej zasłużonym w bojach zabytkiem lotniczym I wojny światowej, na koncie latających nań pilotów jest bowiem łącznie 11 zestrzelonych maszyn niemieckich.
Dane techniczne:
Rozpiętość |
8,53 m |
Długość |
5,53 m |
Masa startowa |
665 kg |
Maksymalna prędkość |
187 km/h |
Pułap |
5450 m |
Zasięg |
3,5 godzin lotu |
Uzbrojenie |
2 zsynchronizowane km Vickers kal. 7,7 mm, 4 bomby po 9 kg |
Silnik: 9-cylindrowy rotacyjny Bentley Br1 o mocy 150 KM (111 kW) |